Historia narciarstwa w powiecie zawierciańskim

Historia narciarstwa w powiecie zawierciańskim

- Tam nie było wówczas żadnych drzew, a teraz wszystko jest tak zarośnięte, że trudno sobie wyobrazić, że kiedyś ktoś jeździł tam na nartach - podkreśla Andrzej Stróżecki, prezes zawierciańskiego oddziału PTTK. - Wtedy nie było jeszcze Morska, ponieważ wówczas był tam ośrodek wypoczynkowy Zabrzańskich Zakładów Naprawczych Przemysłu Węglowego, ale nie było tam jeszcze stoku. Mieliśmy jednak kolegów także z Łaz, a szczególnie kolegę, który był przez pewien czas przewodniczącym komisji narciarskiej (Lech Falkowski) i oni odkryli stok w Grabowej. Już w 1970 roku mieliśmy kilka wycieczek na Górę Zborów, ale zaczęliśmy jeździć także w Grabowej. Nie było tam żadnego wyciągu - podkreśla Andrzej Stróżecki, który dodaje, że najprawdopodobniej pierwszy zaczepowy wyciąg narciarski powstał jeszcze w Pilicy (w okolicach obecnego toru MTB - dop. red.). W 1971 roku zakończył się tam rajd narciarski i odbyły się zawody w slalomie.

Wyciąg nie przetrwał jednak próby czasu, a obecnie na terenie gminy mówi się tylko o Cisowej oraz Smoleniu.
Lata 60. to także rajdy narciarskie, które miały jednak trudne początki. Już w styczniu 1965 roku pojawił się pomysł, by zorganizować rajd, ale było niewielu chętnych. Dopiero dwa lata później udało się zrealizować takie przedsięwzięcie.

Jak to wszystko się zaczęło? Oddziałowa Komisja Turystyki Narciarskiej została powołana przez zarząd oddziału PTTK na zebraniu 19 grudnia 1964 roku. Przewodniczącą została Halina Ziaja, a sekretarzem Bolesław Sobas.
Termin pierwszego rajdu ustalono na 31 stycznia 1965 roku, ale był to kompletny niewypał. Okazało się bowiem, że zgłosiło się zaledwie… 7 uczestników i rajd odwołano.

Następny rajd narciarski ustalono na 6 lutego 1966 roku z metą w Podzamczu, ale nie odbył się z powodu… braku śniegu. Do trzech razy sztuka? Tak właśnie było w tym przypadku, ponieważ dopiero trzeci rajd (29 stycznia 1967 roku) doszedł do skutku, ale wzięło w nim udział tylko 5 osób.

Na zebraniu 22 listopada 1967 roku ustalono, że szkolenia narciarskie na Górze Zborów będą prowadzone w śnieżne niedziele oraz ustalono termin rajdu na 27-28 stycznia 1968 roku.

Z powodu braku śniegu przesunięto start na luty, ale znów brakowało białego puchu.

W końcu rajd odbył się od 28 do 29 grudnia 1968 roku jako pierwszy z udziałem młodzieży szkolnej.
- Z czasem w czynie społecznym intensywnie zajęto się przygotowaniem stoku zjazdowego po północno-wschodnim zboczu Góry Zborów (od Czarownicy do Kajetanówki), usuwając kamienie z trasy. Do sklepów sportowych podano natomiast informacje o doborze nart - wspomina Andrzej Stróżecki. - W maju 1969 roku na sejmiku PTN w Szczyrku wyróżniono naszą KTN wraz z 3 innymi wśród 22 w województwie. Rajd zaczął się rozrastać jako narciarsko-pieszy, gromadząc w 1970 i 1971 roku (Pilica) odpowiednio 115 i 142 uczestników (to był rekord, którego do tej pory nie udało się nigdy pobić - dop. red.). Mieliśmy wówczas po 4 trasy, m.in. trzydniową oraz turystów-narciarzy z odleglejszych stron: Bielska-Białej, Tarnowskich Gór i Wrocławia. Na zakończenie tych rajdów rozgrywano slalom na przygotowanym stoku w Pilicy - dodaje Andrzej Stróżecki.

Po tym, jak Lech Falkowski został przewodniczącym KTN, przeniesiono się do Grabowej i również przed kolejnym sezonem usuwano kamienie i niektóre sosny. Później FUM Poręba zamontował tam wyciąg narciarski i na wiele lat stok stał się centrum narciarswa zjazdowego na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. To właśnie na tym stoku 7 marca 1971 roku zorganizowano zawody narciarskie z udziałem 27 osób.