Wielkie wydzieranie w Rzędkowicach w gminie Włodowice

Na szczęście chodzi tylko i wyłącznie o gęsie piórka. - Wszystko zaczęło się od tego, że chciałam być dobrą babcią i zamierzałam podarować mojej wnuczce na osiemnaste urodziny pierzową kołdrę i poduszkę. Nie poszłam jednak na łatwiznę. Kupiłam sobie małe gąski, wychowałam je i oskubałam. Teraz z koleżankami drzemy te piórka. W ten sposób kult darcia pierza przeniosłyśmy do XXI wieku - tłumaczy Teresa Piec, w domu której skubano pierze. 



Zasada jest prosta. Piórko oddzielamy od knota, a całemu zabiegowi towarzyszą śpiewy. - Opowiadamy też kawały, śmiejemy się. Czas upływa nam w miłym towarzystwie - zaznacza Janina Myga, która podkreśla, że wcześniej „wydzierką” zajmowano się w każdym domu w gminie. - Nie było wtedy telewizorów czy radia. Przychodzili do nas jeszcze chłopcy z wróblami i wpuszczali je do mieszkania. Było bardzo wesoło, a kończyło się też potańcówką. Teraz chłopaków nie mamy, a nie ma już nawet wróbli - śmieje się Janina Myga, wieloletnia przewodnicząca KGW w Rzędkowicach.



Każda z pań z KGW właśnie jesienią chce jak najszybciej wykonać wszystkie prace w domu i spotkać się z koleżankami na wydzieraniu pierza. W najgorszej sytuacji jest gospodyni domu, w którym panie się zbierają. Sprzątania jest sporo, ponieważ oddzielone knoty lądują na podłodze, a pierze jest w każdym kącie i na firankach. 



Co ciekawe, w Rzędkowicach mówi się o darciu pierza i „wydzierce”, a w niektórych rejonach jest to już skubanie. Oprócz przewodniczącej KGW Stanisławy Gajek, w tradycyjnym wydzieraniu brały udział Teresa Piec, Janina Haładus, Zofia Bednarska, Teresa Kleciep, Zofia Powązka, Barbara Kozak, Krystyna Grabowska, Grażyna Jawura, Janina Myga, Danuta Szymocha, Teresa Szlachta, Alicja Kalamat i Teresa Korpyś.