Czytelnik: Dokąd prowadzi "reforma" oświaty?

Pamiętam jak dziś moment wprowadzania nowego podziału administracyjnego kraju i spotkanie w Urzędzie Miasta Zawiercie z posłanką Unii Wolności oraz burmistrzami i prezydentami potencjalnego wówczas Powiatu Zawierciańskiego. Jak dziś pamiętam burmistrza Poręby Spyrę, który grzmiał jak ksiądz z ambony: " Nowy podział, nowe zadania dla gmin - a jakie pójdą za tym środki finansowe ze strony państwa i jakie mamy gwarancje, że udźwigniemy te obowiązki?" I STAŁO SIĘ!!!!!!!! SUBWENCJA NIE POKRYWA NAWET 50% KOSZTU UTRZYMANIA SZKÓŁ!!!!!

Na jednostki samorządu zostały przerzucone obowiązki, za którymi nie idą środki finansowe!!!!!!!! Jednakowoż, łatwo likwidować trudno budować - podajmy za przykład żłobki i przedszkola, które po wcześniejszym zamknięciu teraz trzeba budować. Znaczy to jednak wyraźnie, że niż demograficzny mamy za sobą. W zawierciańskich szkołach już panuje ścisk i mowy nie ma o indywidualnym podejściu do ucznia w klasie liczącej najmniej 30 dzieci. Z braku środków finansowych idziemy na oszczędności jednak "ilość nigdy nie przełoży się na jakość"! a jak mawiał wieszcz " takie będą Rzeczypospolite jakie ich młodzieży chowanie". Szkoła to nie kombinat gdzie produkuje się masówkę i dokonuje się "optymalizacji produkcji"! Czy należy oszczędzać na kształceniu młodzieży? Jakie długofalowo przyniesie to oszczędności dla kraju? Jakie pokolenie będzie pracowało, zarządzało i mieszkało w naszym kraju? Do czego prowadzi system oszczędności w kulturze, oświacie - czy to działalność komercyjna? Dokąd prowadzi "reforma" oświaty? Czy wystarczy się umieć podpisać, odmówić "zdrowaśkę" i dać na tacę?

Władza poza odpowiedzialnością finansową bierze na siebie odpowiedzialność moralną za swoje poczynania w tej jakże ważnej materii!!! Jestem mieszkańcem małej dzielnicy Zawiercia i wykształcenie zdobywałem w tzw "tysiąclatce" wybudowanej w czynie społecznym w okresie PRL. Klasy były kilkunastoosobowe, co zawsze zapewniało nauczycielowi indywidualne podejście do ucznia i jego problemów. Zostałem wychowany we własnym środowisku lokalnym i nauczony głębokiego szacunku do miejscowości w której mieszkam, środowiska naturalnego i w zgodzie z panującymi tu obyczajami, które kultywuję. Nie uważam, abym skończył szkołę w "zapiecku" czego dowodem jest to, że bez problemów ukończyłem LO biorąc udział z sukcesami w licznych olimpiadach, a potem dwa kierunki studiów. Nasza szkoła jest "deficytowa" ( o ile deficytowa może być działalność kulturalno - oświatowa" ), ale uczniowie chodzą do niej z przyjemnością i kształcą sie w harmonii z lokalnymi tradycjami.

Nie ma nic ważniejszego niż radość i szczęście dziecka. Jako rodzic z przyjemnością zawożę do szkoły syna i z radością odbieram go uśmiechniętego po zakończonych lekcjach. W tej placówce zaangażowanie rodziców w utrzymanie piękna tej szkoły, jej rozbudowę, społeczne odnawiania sal, cykliczne festyny rodzinne, akcję 1% dla mojej szkoły i inne działania są chlebem powszednim i jednocześnie doskonałym sposobem na ścisłą integracje lokalnej społeczności. Czy tylko dlatego, że szkoła jest deficytowa ma zostać przekształcona w "tancbudę" jak np. w Blanowicach gdzie "qltura kfitnie"? Czy MOK i OSiR tez powinny zostać zamknięte, bo są deficytowe? Nie o to w tym wszystkim chodzi. Realia mamy jakie mamy, ale czy nie ważniejsze jest wspólne dobro? Myślę, że złotym i jedynym środkiem na chwilę obecną jest wypracowanie wspólnego stanowiska społeczności lokalnej i gminy celem zapewnienia jak najlepszego funkcjonowania oświaty w tej chorej sytuacji, abyśmy nie byli mądrzy po szkodzie. Należy pamiętać, że to ile zainwestujemy w młode pokolenie tyle korzyści będziemy mieli w przyszłości. Wiedzą o tym rodzice, którzy na kształcenie wyższe swoich dzieci biorą kredyty a nie wie o tym powiat, miasto, gmina i rząd?!